KOL KIRILIR, YEN İÇİNDE KALIR”

 Aile, bu coğrafya insanları için çok kutsal bir değere sahiptir. Bu güne kadar bu kadar çok badireyi, hainliği ve düşmanlığı alt edebilmişsek; bu bizim aile kavramı gücümüzün milli birlik ve beraberliğimize yansımasının kudretidir.

 O yüzden biz, her türlü felakette tek vücut olup yaralarımızı sarabilen nadir değerler silsilesiyiz.

          Gerçek aile kavramını yaşayan hisseden, aynı “amaç” veya “dava” etrafında toplanan nice gruplar, birlikler ve dernekler vardır.Bunların amacıda aynıdır.Birlikte inandıkları ve yapmak istedikleri amaç veya hedeflerini başarıya ulaştırma özverisi.

       Bu özveriyle birlikte, bir de kişilerin lider olma, bulunduğu meclise egemen olma egoları da yavaş yavaş gün yüzüne çıkar. Çekirdek ailelerde bellidir. Evin reisi babadır. Ama bu tür amaca yönelik aile birlikteliklerinde güç , beceri ve daha birçok vasıf ön planda olur.Kendi içlerindeki iktidar mücadelelerinde sonuç itibariyle, bir lider seçilir.Buna herkesin saygı duyması gerekir.Belki kendi içlerinde bunun her türlü kritiğini ve eleştirisini yapabilirler.Ama kalkıp, orada başkan veya lider olmadı diye başka başka yerlerde yenilgisinin acısını teselli etmeye çalışan kişi; zaten o ailenin bir bireyi olamamıştır.

          Bunu sözde mensubu olduğu aile de bilir, gittiği yerdekilerde..

          Bize büyüklerimiz “ El ağzındaki lafını alır, derdini almaz.” derdi. Ne kadar doğru bir sözdür, bu. Nihayetinde aile içinde ne olursa olsun, aile içinde çözümlenmelidir. Başkasından medet ummak insana “şer” ve “güvensizlik” ten başka bir şey getirmez, kaybolursun. Benden söylemesi…

Evet, şimdi nerede kalmıştık?